สวัสดี วันนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องการกลั่น นี่คือการกลั่น การระเหยของของเหลวตามด้วยการทำความเย็นและการควบแน่นของไอระเหย ดังนั้น ผลิตภัณฑ์จึงเป็นสารกลั่นหรือเรซิดิว การกล่าวถึงการกลั่นครั้งแรกเกิดขึ้นตั้งแต่ศตวรรษแรก และกระบวนการนี้ถูกนำมาใช้ในหลากหลายสาขา: อุตสาหกรรมเคมี การปฏิบัติงานในห้องปฏิบัติการ การผลิตน้ำหอม การกลั่น ฯลฯ การทำเครื่องกลั่นแบบง่ายๆ ที่บ้านนั้นค่อนข้างง่าย
เราจะต้อง:
- ลูกบาศก์ปิดผนึก
- ท่อสแตนเลส (เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ซม. และยาวประมาณ 30 ซม.)
- ท่อประปา (เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 5 ซม. และยาวประมาณ 25 ซม.)
- สายยางซิลิโคน (เส้นผ่านศูนย์กลางภายนอก 1 ซม. และ 0.8 ซม.)
- น้ำยาซีลซิลิโคน
- เครื่องวัดอุณหภูมิ (อุตสาหกรรม)
อุปกรณ์กลั่น:
ดังนั้นเครื่องกลั่นจึงทำงานได้ค่อนข้างง่าย ส่วนหลักของมันคือลูกบาศก์ร้อนซึ่งเทของเหลวกลั่นลงไปเมื่อถูกความร้อนจะเริ่มระเหย จากนั้นตู้เย็นซึ่งไอระเหยจะถูกรวบรวมและทำให้เย็นลงคอนเดนเสทจะกลั่น ส่วนประกอบที่สามคือท่อเชื่อมต่อ (ท่อไอน้ำ)
ต่อไปนี้คือการแสดงแผนผังว่าอุปกรณ์การกลั่นคืออะไรดังนั้น ก่อนที่จะไปสู่การผลิต ฉันจะพูดสักสองสามคำเกี่ยวกับการเตรียมการและการค้นหาวัสดุ งานที่ยากที่สุดคือการค้นหาลูกบาศก์เอง ลูกบาศก์เป็นภาชนะปิดผนึกซึ่งเทผลิตภัณฑ์ดั้งเดิม (กลั่น) ลงไป กระป๋องอลูมิเนียมใส่นมเหมาะสมในสมัยโซเวียตปู่ของเราทำเครื่องกลั่นจากพวกเขาเท่านั้นคุณรู้ไหมว่าทำไม ดังนั้น หากคุณต้องการเครื่องกลั่นเพื่อวัตถุประสงค์เดียวกัน (แสงจันทร์) ให้ใช้เฉพาะโลหะเกรดอาหาร ซึ่งถ้าจะให้ดีก็ควรใช้สแตนเลสเกรดอาหารหรือทองแดง อะลูมิเนียมก็ใช้งานได้เช่นกัน แต่ก็ยังคงเป็นอันตรายได้หลังจากใช้งานไประยะหนึ่ง แต่เครื่องใช้สังกะสีหรือเหล็กเป็นพิษ ภาชนะที่เคลือบก็เหมาะเช่นกันหากเคลือบฟันยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ และใช้เฉพาะซิลิโคนเท่านั้น ไม่มียาง! ในกรณีของฉัน ลูกบาศก์นั้นเป็นถังที่ปู่ของฉันเชื่อมจากสแตนเลสเมื่อร้อยปีก่อน ตามแนวคิดที่ว่า สแตนเลสทุกชนิดควรเป็นเกรดอาหาร
ทำลูกบาศก์:
อย่างที่ฉันบอกไปแล้วว่าถังจะต้องถูกปิดผนึกเพื่อไม่ให้ไอระเหยระเหยออกไป นอกจากจะสิ้นเปลืองการกลั่นแล้ว ไอเหล่านี้ยังเป็นอันตรายต่อการหายใจและยังติดไฟได้อีกด้วย ความรัดกุมจึงเป็นกฎหลัก
เพื่อความแน่นหนาให้วางปะเก็นซิลิโคนไว้ระหว่างถังกับฝาปิด ฉันตัดท่อซิลิโคนตามยาวแล้วปิดผนึกไว้ที่ขอบด้วยน้ำยาซีล
ที่ฝาครอบมีการเจาะรูสองรู เราใส่สายยางซิลิโคนเข้าไปในสายหนึ่งเพื่อให้ไอระเหยไหลผ่าน และอีกสายหนึ่งสำหรับเทอร์โมมิเตอร์ โดยวิธีการทั้งสองสามารถซื้อได้ในราคาไม่แพงในโรงกลั่น
การทำตู้เย็น:
ดังนั้นไอระเหยจะต้องสะสมและเย็นลงที่ไหนสักแห่ง นั่นคือสิ่งที่ตู้เย็นมีไว้เพื่อ ต้องยึดท่อสแตนเลสไว้ภายในท่อประปา และแน่นอนว่ามันถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา แต่นี่เป็นเพราะเหตุผลอื่นท่อสแตนเลสจะถูกระบายความร้อนด้วยน้ำเย็นซึ่งเทลงในท่อประปา นั่นคือจำเป็นต้องมีความรัดกุมเพื่อให้น้ำหล่อเย็นไม่รั่วไหลทุกที่ ดังนั้นเราจึงจะทำอย่างมืออาชีพและเชื่อถือได้ สิ่งที่คุณต้องการคือ ถุงดำและเทปพันท่อ:
เราตัดมุมออกจากถุงและอีกมุมหนึ่งใส่ท่อสแตนเลสเข้าไปแล้วสอดเข้าไปในท่อประปา เราพันมันด้วยเทปไฟฟ้าสีน้ำเงิน แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนถ้าไม่มีมัน
และหลังจากนั้นให้ตัดมุมที่สองออกจากถุงแล้วทำซ้ำขั้นตอนนี้ ทนทานต่อความชื้นและอากาศเข้าได้ดีมาก ไม่มีน้ำหยดเดียวจะหกออกจากตู้เย็น โดยทั่วไปสิ่งสำคัญคือน้ำกลั่นไม่รั่วไหลเลยนี่ไม่ใช่เวลาตลก
นอกจากนี้ฉันยังพันตู้เย็นทั้งหมดไว้ด้านบนด้วยเทปพันสายไฟสีดำ แต่นี่เพื่อความสวยงามเท่านั้นแม้ว่าความแน่นจะเพิ่มขึ้นก็ตาม
ตอนนี้เราติดตั้งสายยางซิลิโคนลงในท่อสแตนเลส เส้นผ่านศูนย์กลางจึงแตกต่างกัน เราจึงจะสร้างอะแดปเตอร์จากซิลิโคนชนิดเดียวกัน
ฉันตัดท่อซิลิโคนตามยาวแล้วพันรอบท่อที่สอง จากนั้นสอดเข้าไปในสแตนเลสแล้วปิดผนึกด้วยน้ำยาซีล
การเชื่อมต่อของท่อจากลูกบาศก์และจากตู้เย็นนั้นมั่นใจได้ด้วยท่อที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเล็กกว่าซึ่งทำหน้าที่เป็นอะแดปเตอร์
ตอนนี้ลูกบาศก์อยู่บนกองไฟ (ฉันมีเตาไฟฟ้า) และตู้เย็นอยู่บนที่วางสารเคมี ตู้เย็นจะต้องเต็มไปด้วยน้ำเย็น เราสร้างสิ่งที่ไม่ไหลง่ายที่สุดนั่นคือคุณจะต้องเติมและล้างมันด้วยตัวเอง โดยทั่วไปเราเติมน้ำโยนหลอดหนึ่งเข้าไปในตู้เย็นแล้ว "ดูด" น้ำออกเพื่อให้ไหลออกมาอย่างต่อเนื่องตามหลักการสื่อสารภาชนะ เมื่อต้องการทำเช่นนี้ ปลายท่อจะต้องอยู่ต่ำกว่าภาชนะ ในทางกลับกันเราก็โยนท่ออีกเส้นเข้าไปในตู้เย็นซึ่งน้ำเย็นจะไหลผ่าน ไม่น่าจะมีปัญหาใด ๆ คุณสามารถถอดสายยางออกจากก๊อกน้ำในครัวหรือใช้ปั๊มเพื่อสูบออกจากบ่อน้ำก็ได้
นี่คือเครื่องกลั่นที่ง่ายที่สุดทำตามปกติจากสิ่งที่วางอยู่และค่อนข้างถูก ยิ่งไปกว่านั้น มันใช้งานได้จริง คุณสามารถกลั่นอะไรก็ได้!
