ฉันดีใจมากเมื่อเห็นตัวเลขต่างๆ งานฝีมือ ในสวนหรือสวนของใครบางคน ฉันต้องการซื้อคำพังเพยสำหรับสวนมานานแล้ว แต่เนื่องจากฉันอยู่ในช่วงลาคลอด ฉันยอมรับโดยสุจริตว่าฉันไม่มีเงินพอที่จะซื้อรูปปั้นในสวน แต่ในทางกลับกัน ฉันมีเวลาว่าง จินตนาการ มีมือที่ไม่มีการพักผ่อนและฉันก็มีผู้ช่วยตัวน้อยด้วย ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจสร้างคำพังเพยด้วยมือของฉันเองจากเศษวัสดุ
ในการสร้างคำพังเพยฉันต้องการ:
- ขวดพลาสติก.
- กรรไกร มีด
- ลังนก.
- ถุงพลาสติก (เสื้อยืด)
- หนังสือพิมพ์
- ถาดไข่(กระดาษ)
- แปะ (น้ำ+แป้ง)
- ปูน+ทราย+น้ำ
- โมเมนต์กาว
- แท็บเล็ต
- กระดาษทราย.
- ไพรเมอร์.
- สีเคลือบอีนาเมลที่มีสีต่างกัน
- แปรง
- ตกแต่งดวงตา
ฉันขอย้ำอีกครั้งว่าฉันต้องการสร้างคำพังเพยมานานแล้ว แต่ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร ฉันจึงเริ่มจินตนาการ มองหาวิธีที่จะทำให้ความฝันเล็กๆ ของฉันเป็นจริง คำพังเพยของฉันจะทำจากขวดพลาสติก ก่อนอื่นฉันตัดส่วนล่างของมันออก
จากล่างขึ้นบนจากด้านตรงข้ามตรงกลางขวดฉันทำการตัดที่มีความยาวเท่ากันจากนั้นที่ด้านบนฉันก็ทำการตัดเล็ก ๆ ไปทางขวาและทางซ้าย เหล่านี้จะเป็นขา เพื่อรักษาความปลอดภัย ฉันจึงพันมันด้วยเทป
ต่อไปฉันต้องการถุงพลาสติก ฉันม้วนมันเป็นลูกบอลแล้วติดกาวไว้ที่ด้านบนของขวดเพื่อให้คออยู่ในลูกบอล และยึดทั้งหมดด้วยเทป ผลที่ได้คือหัว
ฉันทำด้วยมือจากหนังสือพิมพ์ ฉันแค่ม้วนหนังสือพิมพ์ลงในหลอดแล้วติดด้วยเทปในตำแหน่งที่ถูกต้องแล้วทำมือสองในลักษณะเดียวกัน
ฉันยังต้องการหนังสือพิมพ์เพื่อปิดกรอบด้วย เมื่อฉีกหนังสือพิมพ์ชิ้นเล็กๆ แล้ว ฉันก็จุ่มมันลงไปแล้วติดกาวเข้ากับร่างของโนมส์ ใช่ ฉันเกือบลืมไป ขั้นแรกฉันปิดผนึกรูระหว่างขาด้วยแถบเทป แล้วจึงปิดด้วยกระดาษ
ขั้นตอนต่อไปคือหมวก มันทำจากกระดาษด้วย ฉันม้วนหนังสือพิมพ์ลงในถุง พับตามขอบที่ไม่เรียบ ยึดด้วยเทปแล้วติดไว้ที่หัว ฉันยังคลุมมันด้วยหนังสือพิมพ์
จากนั้นฉันก็หยิบถาดไข่กระดาษฉีกเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วเทน้ำเดือดลงไป ทิ้งไว้แช่ไว้หนึ่งวัน
เมื่อกระดาษขยายตัวฉันก็เริ่มทำงานต่อ ฉันปรุงส่วนผสมอีกครั้งแล้วจุ่มกระดาษลงไปและเริ่มเป็นรูปเท้า ควรทำบนกระดานเรียบจะดีกว่า
ฉันวางคำพังเพยไว้บนเท้าและใช้กระดาษนี้สร้างรูปทรงขาด้วย ฉันปล่อยให้ยานแห้งสักพัก
จากนั้นผมก็ใช้เทคโนโลยีเดิมมาแปะให้ทั่วทั้งร่างอีกครั้ง นอกจากนี้ แขนของร่างนั้นยังยาวอีกด้วย ดังนั้นฉันจึงย่อให้สั้นลงเล็กน้อย
โดยทั่วไปฉันต้องการสร้างคำพังเพยด้วยความช่วยเหลือของกระดาษดังกล่าวเท่านั้น แต่มันกลายเป็นก้อนและฉันไม่ชอบมันและมันก็กลายเป็นน้ำหนักเบา ดังนั้นขั้นตอนนี้อาจถูกข้ามไป แต่ทุกอย่างได้รับการเรียนรู้ในการทำงาน (แม้ว่าหากกระดาษที่เปียกโชกถูกบดขยี้เช่นใช้เครื่องปั่น แต่ด้วยวัสดุนี้ก็เป็นไปได้ที่จะนึกถึงคำพังเพย) ในท้ายที่สุดฉันตัดสินใจทาปูนซีเมนต์เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ รูปร่างบนใบหน้าและลำตัว รวมถึงน้ำหนักของคำพังเพย ฉันทาทับเส้นที่ไม่สม่ำเสมอด้วยแปรงชุบน้ำหมาด ๆ เพื่อให้เรียบเนียน หลังจากได้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจ ฉันทิ้งงานฝีมือไว้ให้แห้งเป็นเวลาสามวัน นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น
ก่อนอื่นฉันขัดทั้งร่างแล้วเคลือบด้วยไพรเมอร์แล้วจึงทาสีด้วยสีน้ำมัน เนื่องจากฉันไม่ใช่ศิลปินและมีปัญหาในการวาดดวงตาฉันจึงตัดสินใจติดตาตกแต่ง (จากของเล่นนุ่มเก่า) เอาล่ะ พวกคำพังเพยในสวนของฉันพร้อมแล้ว
โดยทั่วไปแล้ว มีพื้นที่ให้แสดงจินตนาการของคุณ ตัวอย่างเช่น ใส่สิ่งของบางอย่างลงในมือ เช่น ดอกไม้ ไฟฉาย ถัง หรือวางคำพังเพยบนม้านั่ง แต่เนื่องจากนี่เป็นงานแรกของฉัน ฉันจึงตัดสินใจทำให้งานฝีมือง่ายขึ้น ฉันหวังว่าคุณจะชอบคำพังเพยในสวนของฉัน ฉันจะดีใจถ้าฉันเป็นแรงบันดาลใจให้ใครทำงานสร้างสรรค์ ลาก่อน แล้วพบกันใหม่
