ในชีวิตประจำวันเรามักเจอแหล่งจ่ายไฟที่ลดแรงดันไฟฟ้าแรงสูงในเครือข่ายเหลือเพียงไม่กี่โวลต์ซึ่งจำเป็นต่อการเชื่อมต่ออุปกรณ์ต่างๆ อย่างไรก็ตาม การแปลงแบบย้อนกลับก็สามารถทำได้เช่นกัน นอกจากนี้โครงร่างยังเรียบง่ายอย่างสมบูรณ์
อาจมีประโยชน์ในสองกรณี:
- เพื่อเชื่อมต่ออุปกรณ์และอุปกรณ์ที่ใช้ไฟเพียง 220 โวลต์ในภาคสนาม
- ในระหว่างที่ไฟฟ้าดับ
อย่าลืมว่าการทดลองนั้นสนุกเสมอ ตัวอย่างเช่น ฉันประกอบการออกแบบนี้โดยไม่สนใจ โดยไม่ต้องคำนึงถึงการใช้งานจริง
อย่างไรก็ตามควรสังเกตว่าตัวแปลงที่นำเสนอนั้นมีพลังงานต่ำและจะไม่ทนต่อภาระหนักเช่นทีวี อย่างไรก็ตาม ดังที่เห็นในตัวอย่าง หลอดไฟประหยัดพลังงานทำงานได้
การผลิตตัวแปลง
เราต้องการรายละเอียดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น:
- หม้อแปลงไฟฟ้าจากที่ชาร์จโทรศัพท์เก่า
- ทรานซิสเตอร์ 882P หรืออะนาล็อกในประเทศ KT815, KT817
- ไดโอด IN5398 อะนาล็อกของ KD226 หรือโดยทั่วไปแล้วเป็นอันอื่นที่ออกแบบมาสำหรับกระแสย้อนกลับสูงถึง 10 โวลต์ของกำลังปานกลางหรือสูง
- ตัวต้านทาน (ความต้านทาน) 1 kOhm.
- เขียงหั่นขนมขนาดเล็ก
โดยปกติแล้ว คุณจะต้องใช้หัวแร้งที่มีหัวแร้งและฟลักซ์ เครื่องตัดลวด สายไฟ และมัลติมิเตอร์ (เครื่องทดสอบ) แน่นอนคุณสามารถสร้างแผงวงจรพิมพ์ได้ แต่สำหรับวงจรที่ประกอบด้วยหลายส่วนคุณไม่ควรเสียเวลาในการพัฒนาเลย์เอาต์ของแทร็กวาดมันและแกะสลัก PCB ฟอยล์หรือ getinax การตรวจสอบหม้อแปลง แท่นชาร์จเก่า.
หม้อแปลงไฟฟ้าก็บัดกรีออกมา
ต่อไปเราต้องตรวจสอบหม้อแปลงและค้นหาขั้วของขดลวด เอาล่ะ มัลติมิเตอร์ให้เปลี่ยนเป็นโหมดโอห์มมิเตอร์ เราตรวจสอบข้อสรุปทั้งหมดทีละรายการ ค้นหาสิ่งที่ "ส่งเสียง" เป็นคู่ๆ และจดบันทึกการต่อต้านของพวกเขา
1. 0.7 โอห์มแรก
2. วินาที 1.3 โอห์ม
3. สาม 6.2 โอห์ม
ขดลวดที่มีความต้านทานมากที่สุดคือขดลวดปฐมภูมิโดยจ่ายไฟ 220 V ในอุปกรณ์ของเรามันจะเป็นตัวรองนั่นคือเอาต์พุต ส่วนที่เหลือได้รับการผ่อนปรนจากแรงดันไฟฟ้าที่ลดลง สำหรับเรา พวกเขาจะทำหน้าที่เป็นตัวหลัก (อันที่มีความต้านทาน 0.7 โอห์ม) และเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องกำเนิด (ที่มีความต้านทาน 1.3) ผลการวัดสำหรับหม้อแปลงที่แตกต่างกันอาจแตกต่างกัน คุณต้องเน้นที่ความสัมพันธ์ระหว่างกัน
แผนภาพอุปกรณ์
อย่างที่คุณเห็นมันง่ายที่สุด เพื่อความสะดวก เราได้ทำเครื่องหมายความต้านทานของขดลวดไว้ หม้อแปลงไฟฟ้าไม่สามารถแปลงกระแสตรงได้ ดังนั้นจึงประกอบเครื่องกำเนิดไฟฟ้าบนทรานซิสเตอร์และขดลวดตัวใดตัวหนึ่ง มันจ่ายแรงดันไฟฟ้าแบบเร้าใจจากอินพุต (แบตเตอรี่) ไปยังขดลวดปฐมภูมิ โดยแรงดันไฟฟ้าประมาณ 220 โวลต์จะถูกลบออกจากขดลวดทุติยภูมิ
การประกอบตัวแปลง
เราใช้เขียงหั่นขนม
เราติดตั้งหม้อแปลงไว้ เราเลือกตัวต้านทาน 1 กิโลโอห์ม เราสอดมันเข้าไปในรูบนบอร์ดข้างหม้อแปลงไฟฟ้า เรางอตัวนำของตัวต้านทานเพื่อเชื่อมต่อเข้ากับหน้าสัมผัสที่สอดคล้องกันของหม้อแปลง เราประสานมันสะดวกในการยึดบอร์ดด้วยแคลมป์บางชนิดดังในภาพเพื่อไม่ให้เกิดปัญหา "มือที่สาม" ที่หายไป ตัวต้านทานแบบบัดกรี เรากัดความยาวส่วนเกินของเอาต์พุตออก บอร์ดที่มีสายต้านทานการกัด ต่อไปเราจะเอาทรานซิสเตอร์ เราติดตั้งบนบอร์ดที่อีกด้านหนึ่งของหม้อแปลงดังในภาพหน้าจอ (ฉันเลือกตำแหน่งของชิ้นส่วนเพื่อให้สะดวกกว่าในการเชื่อมต่อตามแผนภาพวงจร) เรางอขั้วของทรานซิสเตอร์ เราประสานพวกเขา ติดตั้งทรานซิสเตอร์แล้ว ลองใช้ไดโอดกัน เราติดตั้งไว้บนบอร์ดขนานกับทรานซิสเตอร์ บัดกรีมัน โครงการของเราพร้อมแล้ว
บัดกรีสายไฟเพื่อเชื่อมต่อแรงดันไฟฟ้าคงที่ (อินพุต DC) และสายไฟสำหรับรับไฟฟ้าแรงสูงแบบพัลส์ (AC Output)
เพื่อความสะดวกเราใช้สายไฟ 220 โวลต์ที่มี "จระเข้"
อุปกรณ์ของเราพร้อมแล้ว
การทดสอบตัวแปลง
ในการจ่ายแรงดันไฟฟ้า ให้เลือกแบตเตอรี่ขนาด 3-4 โวลต์ แม้ว่าคุณจะสามารถใช้แหล่งพลังงานอื่นก็ได้
ประสานสายอินพุตแรงดันต่ำเข้ากับมันโดยสังเกตขั้ว เราวัดแรงดันไฟฟ้าที่เอาต์พุตของอุปกรณ์ของเรา ปรากฎว่าเป็น 215 โวลต์
ความสนใจ. ไม่แนะนำให้สัมผัสชิ้นส่วนในขณะที่เชื่อมต่อสายไฟ สิ่งนี้ไม่อันตรายนักหากคุณไม่มีปัญหาสุขภาพโดยเฉพาะกับหัวใจ (ถึงสองร้อยโวลต์ แต่กระแสไฟอ่อน) แต่ก็สามารถ "บีบ" ได้อย่างไม่เป็นที่พอใจ
เราทำการทดสอบโดยเชื่อมต่อหลอดฟลูออเรสเซนต์ประหยัดพลังงาน 220 โวลต์ ต้องขอบคุณ "จระเข้" ที่ทำให้ทำได้ง่ายโดยไม่ต้องใช้หัวแร้ง อย่างที่คุณเห็นหลอดไฟเปิดอยู่
อุปกรณ์ของเราพร้อมแล้ว
คำแนะนำ. คุณสามารถเพิ่มพลังของคอนเวอร์เตอร์ได้โดยการติดตั้งทรานซิสเตอร์บนหม้อน้ำ
จริงอยู่ความจุของแบตเตอรี่จะอยู่ได้ไม่นานหากคุณกำลังจะใช้ตัวแปลงอย่างต่อเนื่อง ให้เลือกแบตเตอรี่ที่มีความจุสูงกว่าและทำเคสไว้
