"การฟื้นฟู" ของเครื่องขยายเสียงรถยนต์

ตามกฎแล้วเครื่องขยายเสียงรถยนต์ราคาประหยัดที่ผลิตในประเทศจีนนั้นไม่น่าเชื่อถือเป็นพิเศษ แม้ว่าพวกเขาจะประกอบตามรูปแบบดั้งเดิมซึ่งใช้ในอุปกรณ์ของ บริษัท ผู้ผลิตที่จริงจัง แต่ "จีน" มักจะละเลยรายละเอียด - องค์ประกอบบางอย่างไม่ได้ติดตั้งเลยและบางส่วนจะถูกแทนที่ด้วยอะนาล็อกราคาถูกจากสินค้าอุปโภคบริโภค บ่อยครั้งที่แอมพลิฟายเออร์ดังกล่าว“ หมดสภาพ” และการซ่อมแซมดูเหมือนว่าทำไม่ได้เนื่องจากราคาของชิ้นส่วนปกติมักจะสูงกว่าราคาของแอมพลิฟายเออร์ดังกล่าวเอง แต่ถ้าคุณต้องการมีเวลาและทักษะวิทยุสมัครเล่นแอมพลิฟายเออร์ดังกล่าวยังสามารถฟื้นคืนชีพได้และนี่ก็ทำได้ไม่ยาก

การแปลงเครื่องขยายเสียงรถยนต์ DIY

โดยทั่วไปแล้วในแอมพลิฟายเออร์ดังกล่าวทรานซิสเตอร์เอฟเฟกต์สนามกำลังในแหล่งจ่ายไฟ (ตัวแปลง) หรือทรานซิสเตอร์กำลังสูงในขั้นตอนสุดท้ายของเพาเวอร์แอมป์จะหมดซึ่งเปลี่ยนได้ไม่ยากทรานซิสเตอร์เหล่านี้สามารถตรวจสอบการทำงานได้โดยใช้เครื่องทดสอบทั่วไป โดยวัดความต้านทานระหว่างขั้ว "ขา" - สำหรับองค์ประกอบ "แตกหัก" ความต้านทานเหล่านี้จะเกือบเป็นศูนย์สำหรับการผสมผสานและขั้วของโพรบวัด หากการเปลี่ยนทรานซิสเตอร์กำลังสูงไม่ได้คืนค่าการทำงานของแอมพลิฟายเออร์ แสดงว่าเหตุผลนั้นลึกกว่านั้น และการพิจารณาความสามารถในการให้บริการของวงจรไมโครและองค์ประกอบขนาดเล็กอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณี SMD ที่ไม่มีการบัดกรีนั้นค่อนข้างเป็นปัญหา ในกรณีนี้การประกอบยูนิตใหม่เพื่อทดแทนยูนิตที่ชำรุดทำได้ง่ายกว่าและเร็วกว่ามาก ตัวอย่างเช่น หากแอมพลิฟายเออร์ไม่ทำงาน แต่ตัวแปลงแหล่งจ่ายไฟสร้างแรงดันไฟฟ้าในการทำงานตามปกติ คุณสามารถถอดชิ้นส่วนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการขยายสัญญาณออกจากบอร์ด และติดตั้งวงจรใหม่ซึ่งประกอบเองในพื้นที่ว่างบน กระดาน. โดยหลักการแล้ว การถอดทรานซิสเตอร์อันทรงพลังของเอาท์พุตและขั้นตอนก่อนสุดท้ายออกก็เพียงพอแล้ว และสามารถปล่อยชิ้นส่วนกระแสต่ำทั้งหมด (พรีแอมพลิฟายเออร์) ไว้บนบอร์ดได้ พวกเขาไม่ใช้พื้นที่มากและจะไม่รบกวน แต่อย่างใด แน่นอนว่าเส้นทางจ่ายไฟทั้งหมดที่ไปยังส่วนนี้จากตัวแปลงควรถูกค้นพบและตัดอย่างระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงการลัดวงจรที่อาจเกิดขึ้นเมื่อติดตั้งบอร์ดเพิ่มเติม
ด้วยวิธีนี้เราจะมีเฉพาะตัวแปลงแหล่งจ่ายไฟที่ใช้งานได้และพื้นที่ว่างเพียงพอสำหรับรองรับวงจรใหม่
นี่คือตัวอย่างของการซ่อมแซมการแปลงแอมพลิฟายเออร์สองแชนเนลให้เป็นแชนเนลเดียวสำหรับซับวูฟเฟอร์:

รูปภาพแสดงส่วน "ดั้งเดิม" ที่เหลือ - ตัวแปลงแรงดันไฟฟ้าและวงจรโฮมเมดที่เพิ่มเข้ามา - บล็อกบวกและตัวกรองและเพาเวอร์แอมป์ขั้นสุดท้าย ด้านล่างนี้เป็นแผนผังของ "ส่วนที่เพิ่ม" ใหม่

วงจรขยายกำลัง

มันถูกประกอบขึ้นตามรูปแบบที่ค่อนข้างง่ายซึ่งมีลักษณะที่ค่อนข้างดี ขึ้นอยู่กับเทอร์มินัลทรานซิสเตอร์ที่ใช้และแรงดันไฟฟ้า UMZCH ดังกล่าวสามารถผลิตได้มากถึง 200 วัตต์เป็นโหลด 4 โอห์ม:

หากแรงดันไฟฟ้าของตัวแปลงของเครื่องขยายเสียงของคุณไม่ใช่ +/-32 โวลต์ แต่น้อยกว่า (เช่น +/-24 โวลต์) กำลังไฟฟ้าเอาท์พุตของเครื่องขยายเสียงจะน้อยลง สถานการณ์นี้สามารถแก้ไขได้โดยการเปลี่ยนหม้อแปลงไฟฟ้ากำลังแบบพัลส์ในตัวแปลง (หรือกรอกลับขดลวดทุติยภูมิเป็นจำนวนรอบที่มากขึ้น) และเปลี่ยนตัวเก็บประจุอิเล็กโทรไลต์ตัวกรองด้วยแรงดันไฟฟ้าที่สูงกว่าด้วย ที่แรงดันไฟฟ้า 32 โวลต์ กำลังไฟฟ้าเอาท์พุตประมาณ 150 วัตต์ ที่แรงดันไฟฟ้าต่ำกว่า เช่น 24 โวลต์ ค่าของตัวต้านทาน R10R11 ควรลดลงเหลือ 910 โอห์ม โดยไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนวงจรอื่นใด แอมพลิฟายเออร์ปฏิบัติการ OP1 สามารถใช้ได้เช่น LM2904, LM324N, BA4558N, TL062 (072, 082) หรืออื่น ๆ ที่คล้ายกัน, เดี่ยวหรือคู่ (แผนภาพในวงเล็บแสดงหมายเลขของช่องที่สองในกรณีของเครื่องขยายเสียงคู่) สำหรับวงจรขนาดเล็กทั้งหมดที่ระบุไว้ข้างต้น pinout จะเหมือนกัน เมื่อใช้อะนาล็อกอื่น ๆ คุณควรใส่ใจกับ pinout (!)
ซีเนอร์ไดโอด VD1VD2 - ใด ๆ ที่มีแรงดันไฟฟ้าคงที่ 15 โวลต์ (ค่าแหล่งจ่ายไฟทั่วไปสำหรับชิป op-amp ส่วนใหญ่) ทรานซิสเตอร์ T1T2 ของสเตจก่อนเทอร์มินัลประเภท KT815G (817G) และ KT814G (816G) ตามลำดับหรืออะนาล็อกต่างประเทศใด ๆ จำเป็นต้องติดตั้งทรานซิสเตอร์เหล่านี้บนแผงระบายความร้อนขนาดเล็ก วงจรนี้ไม่สำคัญกับชิ้นส่วนที่ใช้ และทรานซิสเตอร์ไม่จำเป็นต้องมีการเลือกพิเศษตามพารามิเตอร์ จะดีกว่าถ้าติดตั้งทรานซิสเตอร์เอาท์พุตที่ทรงพลังกว่า T3T4 เช่นประเภท 2SA1943 และ 2SC5200พวกมันติดอยู่กับตัวเครื่อง (ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวระบายความร้อน) ผ่านปะเก็นฉนวนไฟฟ้าที่ทำจากไมกาหรือวัสดุนำความร้อนพิเศษ ตัวต้านทานทั้งหมดมีกำลัง 0.25 วัตต์ขึ้นไป ยกเว้น R9 - จะร้อนมากที่กำลังไฟสูงและควรตั้งค่าด้วยกำลังอย่างน้อย 2 วัตต์ ตัวเก็บประจุ - ชนิดใดก็ได้ที่มีแรงดันไฟฟ้าใช้งานไม่ต่ำกว่าแรงดันไฟฟ้าและควรอยู่ที่ 50-63 โวลต์ เมื่อตั้งค่าควรเลือกค่าความต้านทานของ R6R7 เพื่อให้ในโหมด "พัก" และเมื่อลำโพงปิดอยู่จะมีแรงดันไฟฟ้าคงที่ประมาณ 0.4-0.6 โวลต์ที่ฐานของทรานซิสเตอร์ T1 และ T2 . ตัวเก็บประจุ C4, C5C6 และ C7 มีหน้าที่รับผิดชอบในความเสถียรของวงจรต่อการกระตุ้นตัวเองที่ HF และได้รับเลือกในกรณีที่มีการกระตุ้นดังกล่าว ด้วยรูปแบบที่ถูกต้องของแทร็กแผงวงจรพิมพ์ตามกฎแล้วจะไม่มีการสังเกตการกระตุ้น ตัวต้านทาน R1 จะตั้งค่าความลึกของการป้อนกลับและกำหนดเกนโดยรวมของแอมพลิฟายเออร์
ไม่ควรประเมินค่าสูงเกินไปอย่างมากเนื่องจากอาจทำให้แอมพลิฟายเออร์ไม่เสถียรได้ แผนภาพแสดงค่าที่เหมาะสมที่สุด

ตัวรวมช่องสัญญาณและบล็อกตัวกรองแบบปรับได้

บล็อกนี้ประกอบขึ้นตาม "โครงร่างคลาสสิก" ที่ค่อนข้างง่าย:

วงจรมีอินพุตเชิงเส้นปกติ (Line In) และอินพุตระดับสูง (Hi In) อินพุตระดับสูงได้รับการออกแบบเพื่อเชื่อมต่อแอมพลิฟายเออร์ทั้งหมดเข้ากับลำโพงที่ทำงานโดยตรง เช่น จากแอมพลิฟายเออร์อื่น และใช้หากไม่มีเอาต์พุตเชิงเส้นในวิทยุติดรถยนต์ หากไม่ต้องการใช้อินพุตดังกล่าว องค์ประกอบ C3C4R3R4R5R6 ก็สามารถแยกออกจากวงจรได้ ตัวต้านทานผันแปร 100 kOhm ควบคุมเกนของคาสเคด และแสดงที่แผงด้านหน้าของเคสเป็นตัวควบคุม "ระดับ"สามารถแทนที่ด้วยค่าเล็กน้อยตั้งแต่ 50 ถึง 200 kOhm และเชื่อมต่อกับบอร์ดด้วยลวดหุ้มฉนวน (!) ตัวต้านทานคู่ 33 kOhm ควบคุมความถี่ตัดของตัวกรอง (ตั้งแต่ 50 ถึง 500 Hz) และสามารถแทนที่ด้วยค่าตั้งแต่ 22 ถึง 56 kOhm นอกจากนี้ยังแสดงอยู่ที่แผงด้านหน้าของเคสและเชื่อมต่อกับบอร์ดด้วยสายไฟในหน้าจอ แอมพลิฟายเออร์ในการดำเนินงานที่นี่สามารถเหมือนกับในเพาเวอร์แอมป์และซีเนอร์ไดโอด VD1VD2 ได้เช่นกัน ด้วยการประกอบที่เหมาะสมและชิ้นส่วนที่สามารถซ่อมแซมได้ วงจรนี้จึงไม่จำเป็นต้องปรับแต่งใดๆ
เป็นผลให้เราได้รับแอมพลิฟายเออร์ที่ใช้งานได้สำหรับซับวูฟเฟอร์ที่มีพารามิเตอร์และกำลังค่อนข้างดี วงจรทั้งหมดที่ใช้ที่นี่ถูกทำซ้ำมากกว่าหนึ่งครั้งและแสดงความน่าเชื่อถือสูง ซึ่งสูงกว่าวงจร "เนทีฟ" สำหรับเครื่องขยายเสียงรถยนต์นี้มาก - จีน...