วิธีทำเก้าอี้ในชนบทที่ทันสมัยด้วยมือของคุณเอง

ปัจจุบันอุตสาหกรรมเฟอร์นิเจอร์ได้ท่วมท้นภาคส่วนที่เกี่ยวข้องของตลาดด้วยผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายจากวัสดุทุกประเภทและสไตล์ที่มีอยู่ทั้งหมดตั้งแต่ย้อนยุคไปจนถึงเทคโน หลายคนสนใจไม้ เฟอร์นิเจอร์แต่ตอนนี้มันแพงเกินไปสำหรับคนส่วนใหญ่ที่ต้องการซื้อ
แต่ทำไมไม่ลองทำเองอย่างน้อยก็ออกแบบง่ายที่สุด ผลิตไม่ยาก และต้องใช้เครื่องมือธรรมดาล่ะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเฟอร์นิเจอร์ประเภทนี้เป็นเก้าอี้สไตล์คันทรีหรือสวนที่ทำจากคานไม้ที่มีหน้าตัด 8×8 ซม. หรือดีกว่า 10×10 ซม.
ในการทำเฟอร์นิเจอร์ประเภทนี้ก็เพียงพอที่จะมีทักษะขั้นต่ำในการทำงานกับเครื่องมือช่างไม้และมีความเข้าใจทั่วไปเกี่ยวกับคุณสมบัติของไม้เป็นวัสดุสำหรับการแปรรูปทางกล
วัสดุที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการทำเก้าอี้ในชนบทคือไม้โอ๊ค บีช สน วอลนัท เบิร์ชและขี้เถ้าไม้ของพวกเขาซึ่งผ่านการอบแห้งคุณภาพสูงนั้นค่อนข้างแข็งและทนทานไม่กลัวความชื้นผ่านการประมวลผลอย่างดีและที่สำคัญที่สุดคือมีพื้นผิวที่สวยงาม Linden และ Alder สามารถใช้สร้างชิ้นส่วนงานเบาได้

การมาร์กและการเตรียมชิ้นงาน

เมื่อตัดสินใจเกี่ยวกับขนาดของเก้าอี้แล้ว เราจะวัดความยาวที่ต้องการบนลำแสงที่เลือก โดยคำนึงถึงการประมวลผล และทำเครื่องหมายโดยใช้เทปก่อสร้าง สามเหลี่ยมโลหะ ดินสอหรือปากกามาร์กเกอร์ที่เหมาะสม
ใช้เลื่อยลูกตุ้มตัดไม้เป็นชิ้น ๆ ในขณะเดียวกันก็ตัดปลายของมันไปพร้อมกัน สำหรับการออกแบบเก้าอี้ที่เราเลือกคุณจะต้องมีช่องว่างขนาดใหญ่รูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัส 16 ช่องและแท่ง 2 แท่งที่มีด้านข้างครึ่งหนึ่งของขนาดช่องว่างหลัก
เพื่อให้มีรูปลักษณ์ที่เรียบร้อยและปรับปรุงคุณภาพของการประกอบในอนาคต เราให้ชิ้นงานแต่ละชิ้นผ่านกระบวนการกัดทุกด้าน รวมถึงส่วนปลายด้วย


ในช่องว่างที่มีไว้เพื่อสร้างโครงที่นั่งในสามเราเลือกร่องบนพื้นไม้ที่ปลายโดยใช้เลื่อยวงเดือนหรือเลื่อยมือและในสอง - ในหนึ่งในสี่ของไม้ซึ่งเรา ต้องใช้มีดโกนไฟฟ้าและสิ่วมือเพื่อปรับรูปทรงของร่องอย่างละเอียด

การประกอบเก้าอี้ประเทศ

เราประกอบด้านข้างของผลิตภัณฑ์ด้วยกาว ทาจาระบีด้วยแปรง ปลายและส่วนประกบของชิ้นส่วนผสมพันธุ์ และขันให้แน่นโดยใช้แคลมป์ที่ปรับความยาวได้ โดยควรวางไว้บนพื้นผิวแนวนอนเรียบ



หากต้องการเสริมความแข็งแกร่งให้กับการเชื่อมต่อในจุดศูนย์กลาง ให้ใช้สว่านไฟฟ้าและสว่านที่เหมาะสมเพื่อเตรียมรูตันสำหรับหัวของสกรูคัปปลิ้ง จากนั้น เมื่อใช้สว่านขนาดเล็ก เรากำหนดทิศทางของสกรูยึดซึ่งเราขันโดยใช้ไขควง



ต่อไป เราติดแผงด้านข้างเข้าด้วยกันอย่างแน่นหนาโดยใช้คานขวางด้านหลังส่วนบนที่ระดับความสูงของที่วางแขน และแนบชิดกับขาหลังและคานขวางด้านหลังของโครงเบาะนั่งที่ความสูงระดับหนึ่งโดยใช้แม่แบบที่เตรียมไว้ล่วงหน้าจากหลาย ไม้อัดชั้น เพื่อป้องกันไม่ให้เคลื่อนย้าย เราจึงยึดไว้ด้วยที่หนีบ


เราตั้งค่าคานตามแม่แบบโดยก่อนหน้านี้ได้หล่อลื่นปลายและตำแหน่งที่เกี่ยวข้องบนขาด้วยกาว ใช้สามเหลี่ยมโลหะตรวจสอบว่ารักษามุมที่ถูกต้องและปรับคานหากจำเป็น

เราขันโครงสร้างให้แน่นตามทิศทางของครอสบาร์ด้วยแคลมป์ที่ปรับความยาวได้ และเสริมความแข็งแกร่งให้กับครอสแฮร์ด้วยสกรูปรับความตึง

เราปิดรูทั้งหมดสำหรับหัวสกรูด้วยปลั๊กกาวไม้โดยเลื่อยพื้นผิวด้านข้างส่วนเกินออก



ตอนนี้เราติดตั้งองค์ประกอบด้านข้างตามยาวของโครงเบาะนั่งพร้อมร่องในหนึ่งในสี่ของไม้ที่ระดับขององค์ประกอบตามขวาง
เรายึดลำแสงหน้าตัดเล็ก ๆ ลงในร่องด้วยกาวยึดด้วยแคลมป์แล้วขันสกรูสองหรือสามตัวให้เข้ากับองค์ประกอบตามขวางของโครงเบาะนั่ง




เราวางคานตามยาวสามอันโดยใช้กาวโดยมีร่องครึ่งหนึ่งของไม้โดยใช้เทมเพลตที่กำหนดระยะห่างเท่ากันระหว่างพวกมันและยึดด้วยที่หนีบชั่วคราว
แถบตรงกลางทั้งสามแถบของโครงเบาะนั่งถูกยึดไว้ทั้งสองด้านจากด้านล่างไปยังแถบเล็กๆ โดยใช้สกรูสองตัวที่ขันไว้แบบฝัง (ในการทำเช่นนี้ เราจะเจาะช่องล่วงหน้าสำหรับหัวสกรูโดยใช้สว่าน)
เนื่องจากแถบด้านนอกขององค์ประกอบนี้ของเก้าอี้สวนไม่ได้รับการยึดให้แน่น เราจึงถอดมันออก เคลือบร่องด้วยกาวแล้ววางเข้าที่ แล้วยึดด้วยที่หนีบจนกว่ากาวจะแห้งสนิทเฟรมของผลิตภัณฑ์ของเราได้รับการประกอบอย่างสมบูรณ์ และส่วนประกอบทั้งหมดได้รับการยึดอย่างแน่นหนาด้วยกาวและสกรู ทำให้เกิดโครงสร้างกำลังที่แข็งแกร่งและแข็งแกร่ง
ในที่สุดเราก็ประมวลผลขอบทั้งหมดของเฟรมด้วยเครื่องเจียรเพื่อให้ได้พื้นผิวที่เรียบและสม่ำเสมอ

เราเช็ดพวกเขาอย่างระมัดระวังด้วยผ้าชุบน้ำหมาดเล็กน้อยเพื่อขจัดอนุภาคขนาดเล็กและฝุ่นไม้ และปล่อยให้ไม้แห้งสนิท
ขั้นตอนสุดท้ายคือการเคลือบวานิชซึ่งจะช่วยปกป้องพื้นผิวไม้จากความชื้น ทำให้ดูแลเฟอร์นิเจอร์ได้ง่ายขึ้น และเน้นเนื้อสัมผัสที่เป็นธรรมชาติของไม้

สิ่งที่เหลืออยู่คือการติดตั้งเบาะรองนั่งสำหรับพนักพิงและเบาะนั่งหลังจากที่วานิชแห้งแล้ว
เก้าอี้นี้ออกแบบมาสำหรับทั้งเด็กและผู้ใหญ่ และแม้แต่สำหรับพ่อหรือแม่ที่มีลูกสาวหรือลูกชายอยู่บนตัก

สรุปข้อสังเกต

เมื่อทำงานกับเก้าอี้ในชนบท เราต้องไม่ลืมเกี่ยวกับการมีอยู่และความสามารถในการให้บริการของโล่และองค์ประกอบป้องกันเหนือเครื่องมือตัด คุณควรสวมเสื้อแขนยาวที่ปิดแน่นที่ข้อมือ คุณควรสวมถุงมือที่มือและแว่นตานิรภัยที่ดวงตา เครื่องช่วยหายใจยังช่วยปกป้องตัวคุณเองจากฝุ่นไม้เนื้อละเอียดและควันจากสารเคลือบเงา ซึ่งไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์
เพื่อความปลอดภัยและความสวยงามยิ่งขึ้น การทำมุมที่แหลมคมให้เรียบนั้นไม่เสียหาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีเด็กเล็กในครอบครัว และเสื้อผ้าก็มีจุดประสงค์เช่นกัน และใต้ขาก็คุ้มค่าที่จะยัดวัสดุยางหรือพลาสติกเพื่อไม่ให้ความชื้นซึมเข้าไปในไม้และทำให้เน่าเปื่อย
เพื่อให้เก้าอี้มีอายุการใช้งานนานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และไม่สูญเสียคุณภาพการใช้งานและความสวยงามในระหว่างการตกตะกอนและในฤดูหนาวแนะนำให้วางไว้ใต้หลังคาและคลุมด้วยฟิล์มพลาสติกอย่างน้อยเพื่อให้ฝุ่นและมลพิษอื่น ๆ ลอยตัว ในบรรยากาศไม่สงบ

ชมวิดีโอแบบละเอียด