เมื่อติดตั้งสายไฟ ฉันชอบการเชื่อมต่อแบบบัดกรีเสมอ ฉันเชื่อว่าวิธีนี้ให้การสัมผัสทางไฟฟ้าที่ดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการบิดสายไฟแบบเดิมโดยไม่ต้องบัดกรีหรือจีบเข้ากับปลอกหรือปลาย
เครื่องมือและวัสดุที่จำเป็น
เราจะต้อง:
- หัวแร้งธรรมดาที่มีกำลัง 40 วัตต์
- มีดสำหรับปอกและปอกสายไฟ
- ฟลักซ์สำหรับการบัดกรีอลูมิเนียม (F-61A, F-59A, F-64 ฯลฯ );
- สารละลายขัดสนในอะซิโตนหรือแอลกอฮอล์
- บัดกรีตะกั่วดีบุก
- ตัดแต่งลวดอลูมิเนียมและทองแดงด้วยพื้นที่หน้าตัด 2.5 - 4 ตารางเมตร มม.
มาเริ่มการบัดกรีกันดีกว่า
บัดกรีลวดอลูมิเนียมบิด
เริ่มต้นด้วยการบัดกรีสายอลูมิเนียมบิดเกลียวก่อนที่จะบิดสายไฟคุณต้องแน่ใจว่าพื้นผิวของตัวนำอะลูมิเนียมสะอาด มิฉะนั้นคุณจะต้องใช้มีดปอกสายไฟ พื้นผิวของเส้นลวดควรเป็นสีเงินอ่อน ไม่ใช่สีเทาเข้ม
เราบิดด้วยคีม
สำหรับการบัดกรีอลูมิเนียมเราใช้ฟลักซ์พิเศษ อาจมียี่ห้อเฉพาะคือ F-61A, F-59A, F-64 ฯลฯ หรือเรียกง่ายๆ ว่า "ฟลักซ์สำหรับการบัดกรีอลูมิเนียม" ขวดขนาด 25 มล. มีราคาประมาณ 45 รูเบิลและจะมีอายุการใช้งานยาวนาน
ใช้แปรงทาฟลักซ์บางๆ ให้บิดทุกด้าน
ทำให้ปลายหัวแร้งที่ร้อนถึงอุณหภูมิใช้งานเปียก โดยให้บัดกรีแตะเบาๆ ลูบเกลียวด้วยพื้นผิวการทำงานของปลายแล้วบัดกรีลงไป
โลหะบัดกรีและอลูมิเนียมมีสีคล้ายกัน แต่ไม่ได้ป้องกันคุณจากการสังเกตว่าโลหะบัดกรีกระจายไปทั่วพื้นผิวของสายไฟอย่างไรและเติมเต็มช่องว่างระหว่างพวกเขา คุณไม่ควรหักโหมจนเกินไปด้วยปริมาณการบัดกรี ชั้นบาง ๆ บนพื้นผิวของอลูมิเนียมก็เพียงพอแล้ว ควรหลีกเลี่ยงหยดที่แช่แข็ง
การบัดกรีเกลียวทองแดง
ฉันบัดกรีเส้นทองแดงในลักษณะเดียวกัน เฉพาะฟลักซ์ในกรณีนี้เท่านั้นที่เป็นสารละลายของขัดสนในอะซิโตน ฉันเตรียมมันดังนี้ ฉันเทอะซิโตนประมาณ 30 มล. ลงในขวดแล้วค่อยๆ ใส่ขัดสนซึ่งก่อนหน้านี้บดเป็นผงลงไป โดยการกวนฉันสามารถละลายขัดสนได้อย่างสมบูรณ์ เป็นผลให้สารละลายควรได้สีของชาอ่อน ฉันยังใช้ฟลักซ์ด้วยแปรงการบริโภคขัดสนนั้นน้อยมากและด้วยความลื่นไหลของอะซิโตนสารละลายจึงแทรกซึมเข้าไปในรอยแยกที่เล็กที่สุด หากคุณใช้ขัดสนที่ไม่ละลายน้ำ มันจะออกมาไม่สวยงามนัก ดังนั้น ส่วนเกินจะต้องถูกกำจัดออก
ลวดทองแดงและอลูมิเนียมบิดเกลียว
เมื่อติดตั้งสายไฟห้ามเชื่อมต่อสายไฟโดยตรงกับตัวนำกระแสไฟฟ้าที่ทำจากทองแดงและอลูมิเนียม จากกระบวนการเคมีไฟฟ้า ฟิล์มออกไซด์จะเกิดขึ้นที่ส่วนต่อประสานระหว่างโลหะเหล่านี้ ซึ่งจะเพิ่มความต้านทานการสัมผัส การมีความชื้นจะกระตุ้นปฏิกิริยา เป็นผลให้ทางแยกเริ่มร้อนขึ้น ซึ่งเร่งกระบวนการกัดกร่อนต่อไป ทองแดงและอลูมิเนียมเชื่อมต่อกันผ่านโลหะชิ้นที่สาม โดยทั่วไปแล้ว การเชื่อมต่อแบบเกลียวจะใช้กับแหวนรองเหล็กที่ติดตั้งระหว่างสายไฟ หรือที่หนีบพิเศษที่ป้องกันการสัมผัสโดยตรงของสายไฟ
หากจำเป็นต้องเชื่อมต่อสายไฟกับตัวนำทองแดงและอะลูมิเนียมให้ดำเนินการดังนี้
ฉันเตรียมลวดทองแดงและอลูมิเนียมที่ต้องเชื่อมต่อไว้ล่วงหน้านั่นคือฉันบัดกรีด้วยชั้นบาง ๆ
ในเวลาเดียวกัน ผมใช้ฟลักซ์ที่แตกต่างกันสำหรับโลหะแต่ละชนิด แต่ผมใช้บัดกรีแบบเดียวกัน หลังจากนั้นฉันก็บิดสายไฟและบัดกรีเกลียวด้านนอก เป็นผลให้สายทองแดงและอลูมิเนียมเชื่อมต่อกันผ่านชั้นบัดกรีที่แยกออกจากกัน ดีบุกและตะกั่วที่รวมอยู่ในตัวบัดกรีมีความเป็นกลางทางเคมีกับทองแดงและอะลูมิเนียม ซึ่งช่วยลดการเกิดการกัดกร่อนทางเคมีไฟฟ้า ชั้นนอกของการบัดกรีที่ใช้กับเกลียวจะปิดผนึกหน้าสัมผัสและปกป้องจากอิทธิพลภายนอก
บางครั้งคุณอาจได้ยินความคิดเห็นว่าการบิดของการบัดกรีอาจเป็นอันตรายได้ เชื่อกันว่าเมื่อบิดร้อนเกินไป โลหะบัดกรีจะละลาย และเมื่อมันหยดลง จะทำให้ฉนวนของสายไฟอื่นๆ เสียหาย ลองคิดดูสิ
การบิดตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบัดกรีจะให้พื้นที่สัมผัสทางไฟฟ้าที่มีขนาดใหญ่กว่าหน้าตัดของสายไฟหลักหลายเท่าซึ่งหมายความว่าเมื่อมีการเดินสายไฟฟ้ามากเกินไป ความร้อนของการบิดจะน้อยที่สุด ในกรณีนี้ลวดจะร้อนเกินไปตลอดความยาวซึ่งอาจนำไปสู่การละลายของฉนวนเร็วกว่าการหลอมบัดกรีมาก สาเหตุของสถานการณ์นี้ไม่ใช่การบิดหรือการบัดกรี แต่ไม่มีเบรกเกอร์หรือตัวเลือกที่ไม่ถูกต้อง
สำหรับผลกระทบ "การทำลายล้าง" ของการบัดกรีหลอมเหลว ในระหว่างกระบวนการบัดกรี คุณสามารถตรวจสอบให้แน่ใจว่าหยดที่ตกลงมาจากปลายหัวแร้งโดยไม่ตั้งใจจะไม่ไหม้หนังสือพิมพ์บนโต๊ะด้วยซ้ำ
บทสรุป
เมื่อทำการบัดกรี ให้ปฏิบัติตามกฎความปลอดภัยขั้นพื้นฐาน การทำงานกับหัวแร้งไฟฟ้าเกี่ยวข้องกับอันตรายดังต่อไปนี้:
- ไฟฟ้าช็อตหากทำงานผิดปกติ (เฟสพังในร่างกายและปลายหัวแร้ง)
- ความเป็นไปได้ที่จะเกิดเพลิงไหม้ (จุดหลอมเหลวของตะกั่วบัดกรีดีบุกคือประมาณ 200°C)
