เพื่อให้รอยเชื่อมระหว่างการเชื่อมอาร์คด้วยมือมีความแข็งแรงและเรียบร้อย นอกเหนือจากการเคลื่อนที่ในแนวแกนและแนวยาวของอิเล็กโทรดแล้ว จะต้องเคลื่อนไปในทิศทางตามขวางด้วย การเคลื่อนที่ของอิเล็กโทรดนี้มีหลายประเภท ด้านล่างนี้เราจะพิจารณาและใช้ประเภทที่ง่ายที่สุดสามประเภท แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นประเภทที่ใช้บ่อยที่สุด
จะต้อง
- วงกลมเหล็กหนา
- สว่านไฟฟ้า
- สี่เหลี่ยมจัตุรัสและเครื่องหมาย
- อุปกรณ์เชื่อม
- ค้อนสำหรับขจัดตะกรันและแปรง
กระบวนการฝึกอบรมการเชื่อมไฟฟ้า
โดยใช้สี่เหลี่ยมจัตุรัสและปากกามาร์กเกอร์ เราวาด "เส้นทาง" สามเส้นบนพื้นผิวของวงกลมเหล็ก ซึ่งล้อมรอบด้วยเส้นตรงขนานกันสองเส้น ซึ่งภายในนั้นเราจะวาดเส้นวิถีของปลายอิเล็กโทรดที่เคลือบสามประเภท
เรียกอันแรกว่าเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าเราสร้างวิถีโคจรของอิเล็กโทรดด้วยเครื่องหมาย ซึ่งจะเคลื่อนจากขวาไปซ้ายก่อน จากนั้นเป็นระยะทางสั้น ๆ ลงไปตามเส้นเขตแดน จากนั้นจากขวาไปซ้ายขนานกับเส้นตรงแนวขวางเส้นแรก อีกครั้งลงไปตามเส้นเขตแดนอื่น และ ต่อไปจนจบเส้นทาง
วิถีที่สองคือเส้นซิกแซกหักภายในเส้นแบ่งเขตขนานสองเส้น ซึ่งสามารถทำซ้ำได้โดยใช้มาร์กเกอร์
เราทำให้เส้นขอบคู่ขนานลึกขึ้นและ "การเติม" โดยใช้แผ่นตัดและเครื่องบด เส้นร่องเหล่านี้จะช่วยให้เราเรียนรู้การเชื่อมได้ง่ายขึ้น เนื่องจากอิเล็กโทรดจะถูกนำทางไปตามเส้นทางที่ต้องการ และการเชื่อมจะถูกแปลเป็นภาษาท้องถิ่นเป็นหลัก
เราจะเริ่มการฝึกด้วยการเคลื่อนที่แบบซิกแซกของอิเล็กโทรด เนื่องจากเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการทำซ้ำ
เมื่อนำวิธีนี้ไปใช้ คุณไม่ควรจับอิเล็กโทรดเป็นเวลานานที่จุดที่สุดขั้ว จากนั้นตะเข็บจะมีความสูงและความกว้างเท่ากันตั้งแต่ต้นจนจบ
หลังจากทุบตะกรันออกและทำความสะอาดรอยเชื่อมซิกแซกด้วยแปรงแล้ว เราก็แน่ใจว่ามันออกมาอย่างที่เราคาดหวัง
ก่อนอื่น เรายังสร้างวิถีการเคลื่อนที่ตามขวางของอิเล็กโทรดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าโดยไม่ต้องใช้แรงดันไฟฟ้า เพื่อฝึกฝนและสัมผัสถึงวิธีการเคลื่อนผ่านตั้งแต่ต้นจนจบภายในเส้นตรงที่มีขอบเขต
จากนั้นเราทำซ้ำการเคลื่อนไหวเหล่านี้โดยใช้แรงดันไฟฟ้าที่จ่ายให้กับอิเล็กโทรด ด้วยวิธีเคลื่อนย้ายอิเล็กโทรดนี้สิ่งสำคัญคือการรักษาความเร็วสม่ำเสมอของการเคลื่อนที่ของอิเล็กโทรดตามแนววิถีของตะเข็บเชื่อม
หากเราประสบความสำเร็จหลังจากเอาตะกรันออกและทำความสะอาดตะเข็บด้วยแปรงแล้วเราจะเห็นตะเข็บที่เรียบร้อยซึ่งเป็นสัญญาณที่แน่นอนว่ามีความแข็งแรงมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ตลอดความยาวทั้งหมดเราจะเห็นว่าการเคลื่อนที่ของอิเล็กโทรดนี้เมื่อเปรียบเทียบกับซิกแซกจะทำให้รอยเชื่อมมีความกว้างมากขึ้น
สุดท้ายเราใช้เครื่องเจียรเพื่อเจาะลึกโซนระหว่างเส้นคู่ขนานสองเส้นที่อยู่ใกล้กัน ที่นี่เราจะฝึกเล่นสิ่งที่เรียกว่า ตะเข็บด้ายซึ่งไม่ได้ทำการเคลื่อนที่ตามขวางของอิเล็กโทรด
ตะเข็บนี้เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดในการทำซ้ำในธรรมชาติ จำเป็นต้องรักษาความยาวของส่วนโค้งเท่านั้นและย้ายอิเล็กโทรดจากจุดเริ่มต้นไปยังจุดสิ้นสุดอย่างสม่ำเสมอ ตะเข็บด้วยวิธีนี้จะแคบที่สุด มักใช้เมื่อเชื่อมโลหะแผ่นบาง
