นาฬิกาทำมือ

บ่อยแค่ไหนจากหน้าจอทีวี จากหน้านิตยสารหรือชุมชนออนไลน์ที่เราได้รับการสอนวิธีสร้างสิ่งที่สวยงามจากความว่างเปล่า และเรามองมันด้วยความกระตือรือร้นของสาววัยรุ่นและสนุกไปกับมัน เอ๊ะ ถ้าเพียงมือของฉันงอกจากที่ที่ถูกต้องฉันก็จะทำอะไรบางอย่างด้วย ความคิดเช่นนี้เกิดขึ้นกับคุณบ่อยแค่ไหน? พูดตามตรงฉันก็อยู่ตลอดเวลา แต่ความคิดเห็นที่หยั่งรากลึกและเป็นที่ยอมรับว่าฉันไม่สามารถแม้แต่จะถือเข็มในมือได้อย่างถูกต้องนั้นยังคงอยู่ในตัวฉันอย่างมั่นใจและมั่นคง แต่สำหรับหญิงสาวทุกคนเช่นฉัน อาจมีช่วงเวลาหนึ่งที่เราพูดกับตัวเองว่า “ฉันเป็น ฉันไม่เป็นเช่นนั้น” และพวกเขาตั้งใจที่จะทำอะไรบางอย่าง "แบบนั้น" โดย 90% ของกรณีต่างๆ ล้มเลิกความพยายามที่น่าสมเพชก่อนที่พวกเขาจะผ่านพ้นหนึ่งในสามไปได้เสียด้วยซ้ำ
แต่ครั้งนี้ฉันบอกตัวเองว่า “พอแล้ว คุณต้องดูให้จบ ไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยอะไรก็ตาม”
ฉันจึงนึกถึงนาฬิกาเรือนนั้นที่สะสมฝุ่นบนชั้นวางในตู้กับข้าวมานานแล้ว จึงตัดสินใจประดิษฐ์บางอย่างจากนาฬิกาเรือนนั้นที่จะใช้



เมื่อร้อยปีก่อน มีผู้ "ใจดี" บางคนมอบความสกปรกนี้แก่เรา ซึ่งคุณอาจเดาได้ว่าเป็นการเพิ่มของสะสมที่ไม่มีการอ้างสิทธิ์
เสื้อเบลาส์ตัวเก่าที่มีวัสดุสวยงาม แต่ไม่มีขนาดที่เหมาะสมอีกต่อไป ปรากฏให้เห็นจากตู้เสื้อผ้าที่ไม่มีก้นลึก ฉันพบกาวและไขควง
กระบวนการได้เริ่มขึ้นแล้ว
ฉันถอดปลอกพลาสติกที่น่ากลัวออกจากนาฬิกาโดยใช้ไขควง หยิบกระจกออกมาแล้วตรวจดูหน้าปัดซึ่งต้องติดกาวตรงนี้และตรงนั้น



จากนั้นฉันก็ตัดผ้าที่มีขนาดเหมาะสมออกจากเสื้อแล้วเจาะรูตรงกลาง อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้เท่านั้นที่จะไม่พลาดขนาดในความพยายามครั้งที่สอง เนื่องจากครั้งแรกวัสดุแทบจะไม่ถึงขอบเลย ดังนั้นจากประสบการณ์ของผมเอง ผมบอกได้เลยว่าควรตัดออกมากกว่านี้แล้วเล็มขอบนาฬิกาจะดีกว่า
ถัดมาคือช่วงเวลาที่ใช้แรงงานเข้มข้นและไม่พึงประสงค์มากที่สุด: จำเป็นต้องคลุมปลอกพลาสติกด้วยวัสดุ



ด้วยความช่วยเหลือของกาวและแม่ของใครบางคน ในที่สุดฉันก็ทำได้ จริงอยู่ฉันต้องบอกลาการทำเล็บและฉีกนิ้วสองสามครั้งซึ่งติดกาวแทนผ้า แต่จากการลองผิดลองถูก ฉันพบว่าการใช้ปากกาลูกลื่นเก่านั้นง่ายกว่า ด้านหลังทำให้ติดวัสดุได้ง่ายมาก ฉันจะไม่พูดถึงความคร่ำครวญของฉันด้วยซ้ำเมื่อต้องฉีกมันออกและทำใหม่เพราะว่าผ้ามีขนฟู
และตอนนี้กาวแห้งแล้ว นาฬิกาก็สามารถประกอบกลับเข้าไปใหม่ได้ น่าแปลกที่พวกเขาดูดีมาก แต่มีบางอย่างขาดหายไป แล้วฉันก็นึกถึงผีเสื้อที่ “มีชีวิต” ในภาพวาดไร้รสชาติของเพื่อนฉัน ทำให้ดูเท่มาก
ตัดสินใจแล้ว ฉันจะทำมัน ตกแต่ง จากผีเสื้อ
ฉันวาดเทมเพลตบนกระดาษแล้วตัดออก จากนั้น ฉันพบฝาสลัดที่ฉันซื้อมาตามน้ำหนักเมื่อสองสามวันก่อน และฉันก็รู้ว่าพลาสติกชิ้นนี้คงจะสมบูรณ์แบบ ฉันย้ายเทมเพลตไปที่พลาสติกแล้วตัดผีเสื้อสองตัวออก



ฉันงอมันที่จุดเริ่มต้นของปีกเนื่องจากพลาสติกมีความอ่อนเพียงพอสำหรับสิ่งนี้
หลังจากนั้นฉันต้องจำวัยเด็กของฉันและเริ่มวาดภาพยาทาเล็บเก่าซึ่งมีอยู่มากมายก็มีประโยชน์ ด้านหน้าฉันใช้สีพื้นสีแดงส้ม



ฉันสร้างขอบด้วยทองสัมฤทธิ์ ทาสีเป็นสีชมพูอ่อนและสีทอง และจุดสีขาวสี่จุดบนผีเสื้อแต่ละตัว
ผลลัพธ์ที่ได้ทำให้ฉันพอใจ ผีเสื้อส่องแสงระยิบระยับ แต่ไม่อวดรู้หรือมีสีสันมากเกินไป ซึ่งไม่จำเป็นเลยด้วยผ้าสีน้ำเงินเทาที่มีลวดลายลาย Paisley บนขอบนาฬิกา ฉันจับพวกมันไว้กับนาฬิกาแบบสุ่มและเริ่มเพลิดเพลินกับผลลัพธ์ที่ได้



ทำงานเพียงสองชั่วโมง การทำเล็บที่เสียหาย และผิวหนังบนนิ้วของฉันก็หลุดออกจากกาว แต่ผลลัพธ์ก็เกินความคาดหมายทั้งหมดของฉัน นาฬิกาแสนน่ารักของฉันที่มีผีเสื้อตอนนี้แขวนอยู่ตรงกลาง และน่าแปลกที่หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงฉันก็ไม่คิดถึงการทำเล็บและกาวแห้งอีกต่อไป แต่ฉันมักจะดูนาฬิกาของฉันเพราะฉันชอบมันมาก