ทำไมกระป๋องถึงมีสามหู?

แน่นอนว่าผู้ใหญ่ทุกคนคงเคยเห็นถังโลหะที่ใช้ขนส่งและเก็บน้ำมันเชื้อเพลิงอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิต โดยทั่วไปจะเป็นภาชนะอะลูมิเนียมหรือเหล็กที่มีความจุ 5 ถึง 20 ลิตร การออกแบบคอนเทนเนอร์นี้ในเวอร์ชันที่เราทุกคนรู้จักได้รับการพัฒนาย้อนกลับไปในสมัยของฮิตเลอร์ในเยอรมนีในปี 1937 แต่คุณเคยสงสัยบ้างไหมว่าทำไมด้ามจับของถังดังกล่าวจึงแบ่งออกเป็นสามส่วนโดยวางไว้ในช่วงเวลาเท่ากัน?

ความจำเป็นในการปรับปรุงคอนเทนเนอร์สำหรับเชื้อเพลิงเป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างยิ่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เนื่องจากคอนเทนเนอร์ก่อนหน้านี้มักทำให้เกิดเพลิงไหม้ จากนั้นน้ำมันเชื้อเพลิงจะถูกเก็บไว้ในถังขนาด 200 ลิตร และบรรจุขวดในกระป๋องดีบุกขนาด 20 ลิตรที่มีฝาเกลียว ไม่จำเป็นต้องพูดว่าความปลอดภัยจากอัคคีภัยต่ำมาก ไม่ต้องพูดถึงความไม่สะดวกในการใช้งานและการขนส่ง
ในเวลาเดียวกันผู้บังคับบัญชากองทัพของฮิตเลอร์ได้ประกาศการแข่งขันเพื่อสร้างแนวคิดพื้นฐานของภาชนะบรรจุเชื้อเพลิงใหม่ และสิ่งที่ดีที่สุดกลายเป็นรุ่นสี่เหลี่ยมคลาสสิกที่เรารู้จักซึ่งพัฒนาโดยกลุ่มวิศวกรภายใต้การนำของกรุนด์โฟเกลการออกแบบประสบความสำเร็จอย่างมากจนในปี 1939 เมื่อเริ่มสงครามชาวเยอรมันมีถังที่สะดวกสบายเช่นนี้หลายพันถังในโกดังของพวกเขา หลังสงคราม พวกเขาเริ่มผลิตสำหรับภาคพลเรือน และในไม่ช้าก็ในระดับนานาชาติ

ข้อดี:

• รูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าทำให้ไม่เพียงแต่สามารถพกพาภาชนะดังกล่าวไว้ในมือได้อย่างสะดวกสบายเท่านั้น แต่ยังเคลื่อนย้ายโดยการขนส่งโดยไม่ต้องเสี่ยงต่อการพลิกคว่ำและการเผาไหม้ที่เกิดขึ้นเอง
  
  
  
  
• การไม่มีองค์ประกอบที่ยื่นออกมานอกรูปร่างที่ขนานกันทำให้สามารถบรรจุภาชนะดังกล่าวได้อย่างมีเหตุผลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้และในปริมาณมาก
  
• ฝาปิดที่สะดวกการเปิดทำได้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เมื่อเทียบกับแบบเกลียว
  
  
  
  
• มีปะเก็นยางซีลอยู่บนฝาซึ่งไม่หลุดออกมาแม้ว่าจะใช้งานไม่ได้ก็ตาม
  
  
  
  

สำหรับที่จับของกระป๋องนั้นได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะสำหรับการพกพาที่หลากหลายไม่ว่าจะคนเดียวหรือหลายคน ตัวอย่างเช่น ด้วยมือเดียวคุณสามารถจับที่จับของถังสองใบพร้อมกันได้ ดังนั้นหนึ่งคนจึงสามารถยกถังเปล่าสี่ถังออกไปได้ในคราวเดียว ในขณะที่เต็มแล้วถ้าหนักเกินไปก็รับได้สองคนข้างละคน


นี่เป็นกรณีของโซลูชันการออกแบบที่เรียบง่ายและชาญฉลาดสำหรับทุกวัย!

ดูวิดีโอ