มีวงจรแปลงแรงดันไฟฟ้าจำนวนมาก แต่ตามกฎแล้วหลังจากการประกอบมีข้อบกพร่องการทำงานผิดปกติและความร้อนสูงเกินที่ไม่สามารถเข้าใจได้ของแต่ละชิ้นส่วนและส่วนของวงจรปรากฏขึ้น การประกอบคอนเวอร์เตอร์ใช้เวลาสองสัปดาห์ เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างกับวงจรหลัก ท้ายที่สุด ฉันสามารถพูดได้อย่างปลอดภัยว่าผลลัพธ์ที่ได้คือคอนเวอร์เตอร์ที่ทรงพลังและเชื่อถือได้
ภารกิจหลักคือการสร้างคอนเวอร์เตอร์ขนาด 300-350 วัตต์เพื่อจ่ายไฟให้กับแอมพลิฟายเออร์ตามโครงการ Lanzar ทุกอย่างออกมาสวยงามและเรียบร้อยทุกอย่างยกเว้นบอร์ดเราขาดแคลนสารเคมีอย่างมากสำหรับการแกะสลักบอร์ดดังนั้นเราจึงต้องใช้ เขียงหั่นขนม แต่ฉันไม่แนะนำให้ทำซ้ำความทรมานของฉัน การบัดกรีสายไฟสำหรับแต่ละแทร็ก การยึดแต่ละรูและการสัมผัสนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย สามารถตัดสินได้โดยดูที่ด้านหลังของกระดาน เพื่อรูปลักษณ์ที่สวยงามจึงติดเทปสีเขียวขนาดกว้างไว้บนกระดาน
หม้อแปลงพัลส์
การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในวงจรคือพัลส์หม้อแปลง ในบทความเกือบทั้งหมดเกี่ยวกับการติดตั้งซับวูฟเฟอร์แบบโฮมเมดหม้อแปลงจะทำบนวงแหวนเฟอร์ไรต์ แต่บางครั้งก็ไม่มีวงแหวน (เช่นในกรณีของฉัน) สิ่งเดียวที่มีอยู่คือวงแหวน Alsifer จากโช้คความถี่สูง แต่ความถี่การทำงานของวงแหวนนี้ไม่อนุญาตให้ใช้เป็นหม้อแปลงในตัวแปลงแรงดันไฟฟ้า
ที่นี่ฉันโชคดีที่ได้รับแหล่งจ่ายไฟของคอมพิวเตอร์สองสามเครื่องโดยแทบไม่มีค่าเลย โชคดีที่ทั้งสองหน่วยมีหม้อแปลงที่เหมือนกันทุกประการ
เป็นผลให้มีการตัดสินใจที่จะใช้หม้อแปลงสองตัวเป็นหนึ่งเดียวแม้ว่าหม้อแปลงตัวหนึ่งสามารถให้พลังงานตามที่ต้องการได้ แต่เมื่อม้วนขดลวดก็ไม่พอดีดังนั้นจึงตัดสินใจสร้างหม้อแปลงทั้งสองใหม่
ก่อนอื่นคุณต้องถอดหัวใจออก จริงๆ แล้วงานค่อนข้างง่าย ใช้ไฟแช็คให้ความร้อนแก่แท่งเฟอร์ไรต์ ซึ่งจะปิดหัวใจหลัก และหลังจากให้ความร้อนเป็นเวลา 30 วินาที กาวจะละลายและแท่งเฟอร์ไรต์จะหลุดออกมา คุณสมบัติของแท่งอาจเปลี่ยนแปลงได้เนื่องจากความร้อนสูงเกินไป แต่สิ่งนี้ไม่สำคัญนักเนื่องจากเราจะไม่ใช้แท่งในหม้อแปลงหลัก
เราทำเช่นเดียวกันกับหม้อแปลงตัวที่สอง จากนั้นเราถอดขดลวดมาตรฐานทั้งหมด ทำความสะอาดขั้วหม้อแปลง และตัดผนังด้านข้างด้านใดด้านหนึ่งของหม้อแปลงทั้งสองออก แนะนำให้ตัดผนังให้ปราศจากการสัมผัส
ส่วนต่อไปของงานคือการติดเฟรม คุณสามารถพันบริเวณที่ยึด (ตะเข็บ) ได้อย่างง่ายดายด้วยเทปพันสายไฟหรือเทป ฉันไม่แนะนำให้ใช้กาวชนิดต่างๆ เนื่องจากอาจรบกวนการสอดแกนได้
ฉันมีประสบการณ์ในการประกอบตัวแปลงแรงดันไฟฟ้า แต่ตัวแปลงนี้เอาน้ำผลไม้และเงินทั้งหมดไปจากฉัน เนื่องจากในระหว่างงานมีคนงานภาคสนาม 8 คนถูกฆ่าตายและหม้อแปลงต้องโทษทุกอย่าง
การทดลองเกี่ยวกับจำนวนรอบ เทคโนโลยีการพันขดลวด และหน้าตัดของสายไฟ ทำให้เกิดผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจ
ดังนั้นส่วนที่ยากที่สุดคือการม้วน ฟอรัมหลายแห่งแนะนำให้ม้วนหลักที่หนา แต่ประสบการณ์แสดงให้เห็นว่าคุณไม่จำเป็นต้องมีอะไรมากมายเพื่อให้ได้กำลังตามที่ระบุ ขดลวดปฐมภูมิประกอบด้วยขดลวดที่เหมือนกันสองเส้นโดยแต่ละขดลวดพันด้วยลวดขนาด 0.8 มม. 5 เส้นทอดยาวตลอดความยาวของเฟรม แต่เราจะไม่เร่งรีบ ขั้นแรกเราใช้ลวดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8 มม. โดยควรเป็นลวดใหม่และเรียบโดยไม่โค้งงอ (แม้ว่าฉันจะใช้ลวดจากเครือข่ายที่คดเคี้ยวของหม้อแปลงเดียวกันจากแหล่งจ่ายไฟ)
ต่อไปเราหมุน 5 รอบตามลวดเส้นเดียวตลอดความยาวทั้งหมดของโครงหม้อแปลง (คุณสามารถพันสายไฟทั้งหมดพร้อมกับมัดก็ได้) หลังจากพันแกนแรกแล้ว จะต้องเสริมกำลังโดยเพียงแค่พันเข้ากับขั้วด้านข้างของหม้อแปลง หลังจากนั้นเราก็พันสายไฟที่เหลือให้เท่ากันและเรียบร้อย หลังจากการม้วนเสร็จสิ้นคุณจะต้องกำจัดสารเคลือบเงาที่ปลายของขดลวดซึ่งสามารถทำได้หลายวิธี - ให้ความร้อนแก่สายไฟด้วยหัวแร้งที่ทรงพลังหรือเอาสารเคลือบเงาออกจากแต่ละลวดด้วยมีดยึดหรือ มีดโกน.หลังจากนั้นคุณจะต้องบัดกรีปลายสายไฟแล้วถักเป็นหางเปีย (สะดวกที่จะใช้คีม) แล้วปิดด้วยดีบุกหนา ๆ
หลังจากนี้ เราจะไปยังช่วงครึ่งหลังของขดลวดปฐมภูมิ มันเหมือนกับอันแรกโดยสิ้นเชิงก่อนที่จะม้วนเราจะปิดส่วนแรกของการม้วนด้วยเทปไฟฟ้า ครึ่งหลังของการพันขดลวดปฐมภูมิก็ถูกยืดออกไปทั่วทั้งเฟรมและพันไปในทิศทางเดียวกับครั้งแรกเราพันตามหลักการเดียวกันทีละคอร์
หลังจากการพันขดลวดเสร็จแล้ว จะต้องเริ่มการพันขดลวด เราควรจะได้หนึ่งม้วนซึ่งประกอบด้วย 10 รอบและมีก๊อกจากตรงกลาง สิ่งสำคัญคือต้องจำรายละเอียดที่สำคัญอย่างหนึ่งที่นี่ - จุดสิ้นสุดของครึ่งแรกควรรวมกับจุดเริ่มต้นของครึ่งหลังหรือในทางกลับกันเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาในการวางขั้นตอนจะเป็นการดีกว่าที่จะทำทุกอย่างจากรูปถ่าย
หลังจากการทำงานหนักอย่างหนัก ในที่สุดการพันหลักก็พร้อมแล้ว! (คุณสามารถดื่มเบียร์ได้)
การพันขดลวดทุติยภูมิยังต้องให้ความสนใจเป็นอย่างมากเนื่องจากสิ่งนี้เองที่จะจ่ายไฟให้กับแอมพลิฟายเออร์ มันถูกพันตามหลักการเดียวกันกับหลักเพียงแต่ละครึ่งเท่านั้นที่ประกอบด้วย 12 รอบซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่าแรงดันเอาต์พุตแบบไบโพลาร์ที่ 50-55 โวลต์อย่างสมบูรณ์
ขดลวดประกอบด้วยสองซีก แต่ละซีกพันด้วยลวดขนาด 0.8 มม. จำนวน 3 เส้น โดยลวดจะขึงไว้ทั่วทั้งเฟรม หลังจากพันครึ่งแรกแล้ว เราก็หุ้มฉนวนและพันครึ่งหลังไว้ด้านบนในทิศทางเดียวกับครึ่งแรก เป็นผลให้เราได้สองส่วนที่เหมือนกัน ซึ่งจะแบ่งเป็นระยะในลักษณะเดียวกับหลัก หลังจากนั้น สายไฟจะถูกทำความสะอาด พันเข้าด้วยกัน และปิดผนึกให้แน่น
จุดสำคัญประการหนึ่ง - หากคุณตัดสินใจที่จะใช้หม้อแปลงประเภทอื่นตรวจสอบให้แน่ใจว่าครึ่งหนึ่งของหัวใจไม่มีช่องว่างจากการทดลองพบว่าแม้แต่ช่องว่างเพียงเล็กน้อยเพียง 0.1 มม. ก็ขัดขวางการทำงานอย่างรุนแรง ของวงจรการสิ้นเปลืองกระแสไฟจะเพิ่มขึ้น 3-4 เท่า ทรานซิสเตอร์สนามแม่เหล็กเริ่มร้อนเกินไปจนตัวทำความเย็นไม่มีเวลาทำให้เย็นลง
หม้อแปลงที่เสร็จแล้วสามารถหุ้มด้วยฟอยล์ทองแดงได้ แต่ไม่ได้มีบทบาทสำคัญเป็นพิเศษ
ผลลัพธ์ที่ได้คือหม้อแปลงขนาดกะทัดรัดที่สามารถส่งกำลังที่ต้องการได้อย่างง่ายดาย
โครงการ
แผนภาพวงจรของอุปกรณ์ไม่ใช่เรื่องง่ายฉันไม่แนะนำให้นักวิทยุสมัครเล่นมือใหม่ติดต่อ พื้นฐานเช่นเคยคือเครื่องกำเนิดพัลส์ที่สร้างขึ้นบนวงจรรวม TL494 แอมพลิฟายเออร์เอาต์พุตเพิ่มเติมนั้นสร้างขึ้นจากทรานซิสเตอร์กำลังต่ำคู่หนึ่งของซีรีย์ BC 557 ซึ่งเป็นอะนาล็อกเกือบทั้งหมดของ BC556 จากการตกแต่งภายในคุณสามารถใช้ KT3107 ได้ ทรานซิสเตอร์สนามเอฟเฟกต์อันทรงพลังสองคู่ของซีรีย์ IRF3205 ถูกใช้เป็นสวิตช์ไฟ โดยมีทรานซิสเตอร์สนามเอฟเฟกต์ 2 อันต่อแขน
ทรานซิสเตอร์ได้รับการติดตั้งบนแผงระบายความร้อนขนาดเล็กจากแหล่งจ่ายไฟของคอมพิวเตอร์ และหุ้มฉนวนไว้ล่วงหน้าจากแผงระบายความร้อนด้วยปะเก็นพิเศษ
ตัวต้านทาน 51 โอห์มเป็นเพียงส่วนเดียวของวงจรที่มีความร้อนสูงเกินไป ดังนั้นจึงจำเป็นต้องใช้ตัวต้านทาน 2 วัตต์ (แม้ว่าฉันจะมีแค่ 1 วัตต์ก็ตาม) แต่ความร้อนสูงเกินไปก็ไม่แย่นัก แต่ก็ไม่ส่งผลต่อการทำงานของวงจรแต่อย่างใด
การติดตั้งโดยเฉพาะบนเขียงหั่นขนมเป็นกระบวนการที่น่าเบื่อมาก ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าถ้าทำทุกอย่างบนแผงวงจรพิมพ์ เราทำให้ทางบวกและลบกว้างขึ้น จากนั้นปิดทับด้วยดีบุกหนาๆ เนื่องจากมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านเป็นจำนวนมาก เช่นเดียวกับท่อระบายน้ำในสนาม
เราตั้งค่าตัวต้านทาน 22 โอห์มที่ 0.5-1 วัตต์ซึ่งออกแบบมาเพื่อขจัดโอเวอร์โหลดออกจากไมโครวงจร
ตัวต้านทานจำกัดกระแสไฟฟิลด์เกตและตัวต้านทานจำกัดกระแสไฟวงจรไมโคร (10 โอห์ม) ควรมีค่าครึ่งวัตต์ ส่วนตัวต้านทานอื่นๆ ทั้งหมดอาจมีค่าได้ 0.125 วัตต์
ความถี่ของตัวแปลงถูกตั้งค่าโดยใช้ตัวเก็บประจุ 1.2nf และตัวต้านทาน 15k โดยการลดความจุของตัวเก็บประจุและเพิ่มความต้านทานของตัวต้านทานคุณสามารถเพิ่มความถี่หรือในทางกลับกันได้ แต่ขอแนะนำว่าอย่าเล่นกับ ความถี่ เนื่องจากการทำงานของวงจรทั้งหมดอาจหยุดชะงัก
ไดโอดเรียงกระแสถูกใช้ในซีรีย์ KD213A พวกเขาทำงานได้ดีที่สุดเพราะเนื่องจากความถี่ในการทำงาน (100 kHz) พวกเขารู้สึกดีมากแม้ว่าคุณจะสามารถใช้ไดโอดความเร็วสูงที่มีกระแสอย่างน้อย 10 แอมแปร์ก็ตาม มันคือ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะใช้ชุดไดโอด Schottky ซึ่งสามารถพบได้ในแหล่งจ่ายไฟของคอมพิวเตอร์เครื่องเดียวกัน ในกรณีหนึ่งมีไดโอด 2 ตัวที่มีแคโทดร่วม ดังนั้นสำหรับไดโอดบริดจ์คุณจะต้องมีชุดไดโอดดังกล่าว 3 ชุด มีการติดตั้งไดโอดอีกตัวหนึ่งเพื่อจ่ายไฟให้กับวงจร ไดโอดนี้ทำหน้าที่ป้องกันไฟฟ้าเกินพิกัด
น่าเสียดายที่ฉันมีตัวเก็บประจุที่มีแรงดันไฟฟ้า 35 โวลต์ที่ 3300 ไมโครฟารัด แต่ควรเลือกแรงดันไฟฟ้าตั้งแต่ 50 ถึง 63 โวลต์จะดีกว่า มีตัวเก็บประจุดังกล่าวสองตัวต่อแขน
วงจรนี้ใช้โช้ค 3 ตัว อันแรกจ่ายไฟให้กับวงจรคอนเวอร์เตอร์ สำลักนี้สามารถพันบนวงแหวนสีเหลืองมาตรฐานจากแหล่งจ่ายไฟ เราหมุน 10 รอบเท่า ๆ กันรอบวงแหวนทั้งหมด ลวดแบ่งออกเป็นสายไฟขนาด 1 มม. สองเส้น
โช้คสำหรับกรองสัญญาณรบกวน RF หลังจากที่หม้อแปลงมี 10 รอบด้วย ลวดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 1-1.5 มม. พันบนวงแหวนเดียวกันหรือบนแท่งเฟอร์ไรต์ยี่ห้อใดก็ได้ (เส้นผ่านศูนย์กลางของแท่งไม่สำคัญ ความยาว 2-4 ซม. ).
ตัวแปลงจะจ่ายไฟเมื่อเชื่อมต่อสายไฟรีโมทคอนโทรล (REM) เข้ากับแหล่งจ่ายไฟที่เป็นขั้วบวก ซึ่งจะปิดรีเลย์และตัวแปลงจะเริ่มทำงาน ฉันใช้รีเลย์สองตัวเชื่อมต่อแบบขนานที่แต่ละตัวละ 25 แอมป์
ตัวทำความเย็นจะถูกบัดกรีเข้ากับบล็อกคอนเวอร์เตอร์และเปิดทันทีหลังจากเปิดสายไฟ REM หนึ่งในนั้นได้รับการออกแบบมาเพื่อทำให้คอนเวอร์เตอร์เย็นลงและอีกอันสำหรับแอมพลิฟายเออร์คุณยังสามารถติดตั้งตัวทำความเย็นตัวใดตัวหนึ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามได้ โดยส่วนหลังจะไล่อากาศอุ่นออกจากตัวเครื่องทั่วไป
ผลลัพธ์และค่าใช้จ่าย
ฉันจะพูดอะไรได้บ้างตัวแปลงทำให้ความหวังและต้นทุนทั้งหมดถูกต้องมันทำงานเหมือนนาฬิกา จากการทดลอง เขาสามารถส่งกำลังไฟฟ้าได้ 500 วัตต์อย่างแท้จริง และสามารถทำได้มากกว่านี้หากไดโอดบริดจ์ของยูนิตที่จ่ายไฟให้กับคอนเวอร์เตอร์ยังไม่ตาย
ยอดใช้จ่ายในตัวแปลง (ราคาที่แสดงเป็นราคาสำหรับจำนวนชิ้นส่วนทั้งหมด ไม่ใช่ราคาต่อชิ้น)
- IRF3205 4 ชิ้น - 5$
- TL494 1 ชิ้น -0.5$
- BC557 3ชิ้น - 1$
- KD213A 4ชิ้น - 4$
- ตัวเก็บประจุ 35V 3300uF 4 ชิ้น - $3
- ตัวต้านทาน 51 โอห์ม 1 ชิ้น - $0.1
- ตัวต้านทาน 22 โอห์ม 2 ชิ้น -0.15$
- บอร์ดพัฒนา - $1
จากรายการนี้ ฉันได้รับไดโอดและตัวเก็บประจุฟรี ฉันคิดว่ายกเว้นคนงานภาคสนามและวงจรไมโคร ทุกอย่างสามารถพบได้ในห้องใต้หลังคา ถามจากเพื่อนหรือในเวิร์คช็อป ดังนั้นราคาของตัวแปลงจะต้องไม่เกิน 10 ดอลลาร์ คุณสามารถซื้อเครื่องขยายเสียงจีนสำเร็จรูปสำหรับซับวูฟเฟอร์พร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดได้ในราคา 80-100 เหรียญสหรัฐและผลิตภัณฑ์จาก บริษัท ที่มีชื่อเสียงมีราคาสูงตั้งแต่ 300 ถึง 1,000 เหรียญสหรัฐ ในทางกลับกัน คุณสามารถประกอบเครื่องขยายเสียงที่มีคุณภาพเหมือนกันได้ในราคาเพียง $50-60 หรือน้อยกว่านั้นถ้าคุณรู้ว่าจะหาอะไหล่ได้จากที่ไหน ฉันหวังว่าฉันจะสามารถตอบคำถามหลายๆ ข้อได้
อาคา คาสยัน
