อายุการใช้งานของยางฤดูหนาวส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับคุณภาพ แต่การใช้งานก็มีความสำคัญเช่นกัน แม้แต่ยางที่ดีมากก็สามารถเสียหายได้อย่างรวดเร็วหากใช้งานไม่ถูกต้องในช่วงสองสามปีแรก
วิ่งในยางสตั๊ด
ไม่มีใครซ่อนกฎพื้นฐานสำหรับการวิ่งด้วยยางแบบมีสตั๊ด สิ่งสำคัญคือต้องไม่ขับเร็วเกิน 70 กม./ชม. ใน 1,000 กม. แรก ไม่เบรกกะทันหัน และอย่าหักเลี้ยวอย่างรุนแรง แต่ก็มีรายละเอียดปลีกย่อยอยู่บ้าง
เพื่อให้สตั๊ดทั้งหมดมีความสูงที่ถูกต้องเท่ากันเหนือดอกยาง ล้อจะต้องวิ่งเข้าไปบนถนนเรียบ ซึ่งก็คือยางมะตอย เนื่องจากยางจะแข็งตัวในสภาพอากาศหนาวเย็น ควรเริ่มยางในขณะที่ยังอุ่นอยู่และสตั๊ดสามารถกดเข้าไปได้
สตัดในยางที่วิ่งไปบนน้ำแข็งและหิมะจะยื่นออกมามากขึ้น ซึ่งจะช่วยให้ยึดเกาะได้ดีขึ้น แต่ทันทีที่คุณขับออกไปสู่ถนนปกติที่มียางที่เรียบอยู่แล้ว สตั๊ดจะเริ่มลื่นและหลุดออกไปอย่างรวดเร็ว นั่นคือถ้าคุณไม่วิ่งบนยางมะตอย ยางจะถูกทำลายเมื่อสภาพอากาศละลาย
การวิ่งเข้าบนยางมะตอยจะใช้เวลาไม่เกิน 500 กม. แนะนำให้ขับ 100 กม. แรกด้วยความเร็วไม่เกิน 40 กม./ชม. ขีดจำกัดสำหรับร้อยสองคือ 60 กม./ชม.ตามหลักการแล้ว ควรเจาะยางโดยเว้นช่วงอย่างน้อยสองสามชั่วโมง เพื่อให้ยางมีเวลาเย็นตัวและยึดสตั๊ดในตำแหน่งที่วางไว้
อุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับการบุกรุกคือ 0-10°C ในสภาวะเช่นนี้ สารหล่อลื่นที่ใช้หล่อลื่นในโรงงานอาจรั่วไหลออกมาจากใต้ส่วนส้นของสตั๊ดผ่านทางไมโครพอร์ได้ หากไม่มีมันหนามก็จะนั่งสนิท
เมื่อบุกเข้ามาควรตรวจสอบแรงดันลมยางทุกๆ 2-3 วัน มันจะต้องเป็นเรื่องปกติที่เข็มจะเข้าตำแหน่งที่ถูกต้อง สิ่งสำคัญคือต้องหลีกเลี่ยงการลื่นไถลบนน้ำแข็งเมื่อยางเคี้ยวผ่านยางแอสฟัลต์ การหมุนพวงมาลัยขณะหยุดนิ่งยังเป็นอันตรายอีกด้วย หากคุณทำเช่นนี้บนแอสฟัลต์ คุณก็สามารถฉีกหนามแหลมออกได้สองสามอัน
วิ่งในยางเสียดสี
เมื่อวิ่งโดยใช้ยางเสียดสี คุณต้องรักษาความเร็วสูงสุดไว้ที่ 70-80 กม./ชม. ใน 100 กม. แรก ซึ่งเพียงพอที่จะลบชั้นบนสุดของยางไปยังคอมปาวน์ฐาน ซึ่งให้ความเสถียรสูงสุดบนท้องถนน ขอแนะนำให้ขับรถอย่างแข็งขันมากขึ้นไปอีก 100 กม. เพื่อเช็ดน้ำมันหล่อลื่นที่ใช้ในโรงงานเพื่อเคลือบแม่พิมพ์ 3 มิติระหว่างแผ่น
